Fatih, İstanbul'u fethetmişti. Şimdi atının üstünde ordusuyla şehre giriyordu. Dervişlerden biri Fatih'in atının yulasına yapışıp şöyle dedi:
"Padişahım! İstanbul'u biz devrişlerin duaları sayesinde aldık unutma."
Fatih, devrişin bu haline ve sözüne hafifçe gülümsedi ve:
"Doğru söylersin," dedi.
Eliyle kılıcını işaret ettikten sonrada şöyle dedi:
"Ama sende şu kılıcın hakkını unutma."
