- Daire
- Yargıtay 22. Hukuk
- Esas Numarası
- 2017/3483
- Karar Numarası
- 2017/3865
- Karar Tarihi
- 27.02.2017
İşe Alım Sırasında İşçinin Niteliklerinde Hataya Düşen İşveren Bu Hatasına Dayanarak Sözleşmeyi İptal Edememelidir.
Bir kararında Yargıtay TİP 1 diyabet hastası olduğunu işe giriş sırasında bildirmeyen işçinin sözleşmesinin feshedilmesi olayında eksik inceleme yapıldığına, işçinin hastalığının işini yapmaya engel olup olmadığı, işyerinde başka bir işte çalışma imkanı olup olmadığı konularında rapor alarak feshin son çare olması ilkesine uygun karar verilmesi gerektiğine hükmetmiştir.
Esasen kararda işçinin, yapacağı işin niteliğine göre hastalığının açıkça iş görmeye engel olmasına rağmen hastalığını saklaması nedeniyle işçinin işvereni yanılttığı ve bu nedenle işverenin m.25/II-a kapsamında haklı nedenle fesih hakkı olduğu da düşünülebilirdi.
Ancak Yargıtay, işçi tarafından bildirilmeyen hastalığın sonradan anlaşılması ve işverenin hataya düştüğünü fark etmiş olmasına rağmen sözleşmeyi doğrudan feshetmemesi gerektiğini ve geçerli nedenle fesih koşullarına uygun bir değerlendirme yapılması gerektiğini belirttiği için bu karar önemlidir.
İşveren hataya düştüğünü anlasa dahi geçerli nedenle fesih koşullarına göre değerlendirme yapmalıdır. İşçiye verebileceği başka bir iş olup olmadığını yahut verilecek bir eğitimle veya kısa süreli bir tedavi ile işe devam etmesi mümkün olup olmadığını değerlendirmeli feshin son çare olduğunu unutmamalıdır. İşverenin hatasına dayanarak sözleşmeyi kolayca iptal edebilmesi iş güvencesi kavramının içini boşaltacaktır.
Bir kararında Yargıtay TİP 1 diyabet hastası olduğunu işe giriş sırasında bildirmeyen işçinin sözleşmesinin feshedilmesi olayında eksik inceleme yapıldığına, işçinin hastalığının işini yapmaya engel olup olmadığı, işyerinde başka bir işte çalışma imkanı olup olmadığı konularında rapor alarak feshin son çare olması ilkesine uygun karar verilmesi gerektiğine hükmetmiştir.
Esasen kararda işçinin, yapacağı işin niteliğine göre hastalığının açıkça iş görmeye engel olmasına rağmen hastalığını saklaması nedeniyle işçinin işvereni yanılttığı ve bu nedenle işverenin m.25/II-a kapsamında haklı nedenle fesih hakkı olduğu da düşünülebilirdi.
Ancak Yargıtay, işçi tarafından bildirilmeyen hastalığın sonradan anlaşılması ve işverenin hataya düştüğünü fark etmiş olmasına rağmen sözleşmeyi doğrudan feshetmemesi gerektiğini ve geçerli nedenle fesih koşullarına uygun bir değerlendirme yapılması gerektiğini belirttiği için bu karar önemlidir.
İşveren hataya düştüğünü anlasa dahi geçerli nedenle fesih koşullarına göre değerlendirme yapmalıdır. İşçiye verebileceği başka bir iş olup olmadığını yahut verilecek bir eğitimle veya kısa süreli bir tedavi ile işe devam etmesi mümkün olup olmadığını değerlendirmeli feshin son çare olduğunu unutmamalıdır. İşverenin hatasına dayanarak sözleşmeyi kolayca iptal edebilmesi iş güvencesi kavramının içini boşaltacaktır.
